Equinox, een spel dat tegenstrijdige reacties teweeg brengt, als deze naam genoemd wordt. De een vindt het pure bagger, terwijl de ander met het spel wegloopt onder het mom: Het is een topspel. Dus wat is dit spel nou werkelijk?
Over Equinox
Naam: Equinox
Release: 1994
Ontwikkelaar: Sony
Genre: Puzzel
Klik hier voor alle SNES reviews. Of bekijk alle games in het genre Puzzel!
Equinox, ook wel bekend als Solstice II, is een puzzelavontuur met een typisch (axonometrisch) bovenaanzicht. Het spel is onderverdeeld in een bovenwereld en dungeons. Elke bovenwereld staat in connectie met een bepaald level dungeon. Dus je kunt alleen naar een ander gedeelte van de bovenwereld gaan als je een bepaalde dungeon hebt opgelost. De dungeons zijn dan ook het belangrijkste onderdeel van het spel (wat niet wegneemt dat er in de bovenwereld ook wel het een en ander kan gebeuren). De bedoeling van het spel is om de 12 Tokens te vinden die nodig zijn om de eindbaas te verslaan. Om die Tokens te vinden moet je alle kamers van een dungeon doorkruisen en alle vijanden verslaan, puzzels oplossen en valstrikken ontwijken. Die vijanden kun je bestrijden met wapens en magie, waar je in de dungeons de nodige upgrades voor vindt.
En ja, een verhaal? Welk verhaal? Dat is flinterdun: Het komt er op neer dat je iemand moet bevrijden die helemaal niet in het spel voorkomt.
Graphics
De dungeons zien er goed gedetailleerd uit. Zoals je kunt verwachten heeft elk level zijn eigen thema en bijbehorend design. Dit houdt het spel gevarieerd, maar het heeft ook zijn nadeel. Zo is level 4 (Atlena) bedekt met een soort golvende soep dat water voor moet stellen. Het bederft het level een klein beetje. Je figuurtje, die wat wegheeft van Prince of Persia, ziet er ook prima uit. De vijanden zien er soortgelijk uit, maar vooral de eindbazen zien er indrukwekkend uit. Het is wat grof en groot, maar het zorgt wel voor een goed geheel.
In de bovenwereld ligt het allemaal iets anders, aangezien dat er allemaal een stuk minder uitziet. Iets dat de zee moet voorstellen bestaat uit allerlei rare strepen die, in tegenstelling tot een rustiek stukje strand die rust uitstraalt, alleen maar hoofdpijn oproept. Zodra je in de bovenwereld bent, wil je in ieder geval zo snel mogelijk in een dungeon zijn.
Geluid en muziek
Net als elke dungeon zijn eigen grafische thema heeft, heeft de muziek dat ook. Wat de boel dus gevarieerd houdt, maar de muziek onderling verschilt af en toe wel wat. De een wat beter dan de ander. Hierdoor krijgt elke dungeon wel zijn eigen sfeer mee. Gek genoeg is de muziek uit Atlena (het onderwaterlevel met die rare soep) erg de moeite waard, goede harpmuziek die uitstekend past bij het level zelf. Bij de eindbaas is dat niet anders, daar is mooie battlemuziek te horen. De muziek zorgt dus voor een bepaalde spanning die versterkt wordt door de muziek niet constant te laten spelen. Soms is het er voor een lange tijd niet en dan begint er ineens muziek te spelen. Dit verrassende opbloeien verhoogt de spanning een beetje en stoort dus ook niet.
Ook hier hebben we te maken met het merkwaardige verschil tussen onderwereld en bovenwereld. De muziek van de bovenwereld is namelijk eentonig en redelijk vervelend. Verder zijn de geluidseffecten spaarzaam, maar de meeste effecten die er zijn, zijn gelijk belangrijk. Zoals het geluid van een vallende Token: Je ziet de Token niet, maar je weet wel gelijk dat je een puzzel moet oplossen om er een te vinden. En het tenenkrommende geluid van de held die sterft, waarover meer bij gameplay.
Gameplay
De gameplay dus en de hamvraag: Waarom vindt de een het een goed spel en de ander niet? Vooral de controls krijgen veel kritiek te voorduren en ik moet eerlijk toegeven dat ze daar meer aandacht aan hadden kunnen besteden. Dat neemt niet weg dat het geen onneembare horde is. Net als het kritiekpunt van de bovenwereld die er niet genadig vanaf komt in de ogen van de spelers. Ook dat klopt gedeeltelijk (zoals al aangegeven is de bovenwereld vaak teleurstellend), maar je moet niet vergeten dat je het grootste deel van de game doorbrengt in de onderwereld en dat zijn de krenten uit de pap.
Precisie vereist bij Equinox
Een dungeon uitspelen vergt uiterste precisie, want een verkeerde beweging en je bent er geweest. Het perspectief maakt het er niet gemakkelijker op. Samen met de progressiviteit in de moeilijkheidsgraad, worden de dungeons alsmaar moeilijker. En dan te bedenken dat er spelers zijn die al afhaken na het eerste level! De schreeuw die je hoort als je held weer eens dood gaat is dan ook frustrerend. Zeker als je in ogenschouw neemt dat je pas na een dungeon kunt saven (hoewel je meerdere levens kunt opbouwen is het toch nog wel eens game over). De optelsom is snel gemaakt: De ietwat warrige controls in combinatie met het perspectief maken dit een extreem lastig spel.
Toch heb ik het gevoel dat dit een spel is waarin je moet groeien. De puzzels zijn intressant en bovenal uitdagend. Je moet het spel echt rustig en gestaag afwerken: Dungeon voor dungeon. Je moet alles onderzoek en je kunt niet zo maar overal doorheen lopen. Dit zorgt er wel voor dat de voldoening na een geslaagde dungeon groot is. Alhoewel, als je dungeon 5 uitspeelt en je naar dungeon 6 gaat, bestaat er de kans dat je midden in een oceaan komt vast te zitten. Een glitch, dit had absoluut niet gemogen.
Conclusie
Concluderend kan er geconstateerd worden dat dit spel niet voor iedereen is weggelegd. Je moet sowieso al door de controls en het lastige perspectief heen bijten. Veel spelers haken dan al af. Hierachter gaat echter een interessante zoektocht naar verscheidene objecten schuil. Daarnaast heb je de interessante puzzels die van dit spel een vreemd en raar spel maken, dat je met enig geduld vast wel weet te waarderen.
Eindscore SNES review Equinox
| Graphics 27/30 – Grafisch zien de dungeons er mooi en gevarieerd uit. De bovenwereld is wat minder. |
| Muziek 17/20 – De muziek en de geluidseffecten zijn goed. Het brengt sfeer in het spel, maar is soms wat op de achtergrond. |
| Gameplay 40/50 – Hondsmoeilijk, soms zelf frustrerend. Maar de vaak interessante puzzels en het zoeken naar objecten, zijn uitdagend en brengen vooral veel voldoening. Als je tenminste hebt besloten door te spelen na het eerste level. |
| Overall 84/100 – Het spel is een merkwaardige combinatie van perspectief, design, puzzels en een gameplay die dit spel een uniek gezicht geeft. De besturing stoot spelers af, maar als je hierdoor heen kunt kijken, speel je een uitdagend en verslavend spel. |
Klik hier voor alle SNES reviews. Of bekijk alle games in het genre Puzzel!
Heb je deze game zelf gespeeld? Vragen? Of gewoon een opmerking over deze game of recensie? Laat hieronder dan een reactie achter!
