‘Hohoho Merry Christmas’, aldus een stem die ongetwijfeld een kerstman moet voorstellen. Dit was mijn eerste indruk van deze kerstgame voor de Super Nintendo. Maar kan deze game je kerst wel zo ‘Merry’ maken?
Over Daze before Christmas
Naam: Daze Before Christmas [PAL]
Release: 1994
Ontwikkelaar: Sunsoft
Genre: Platformer
Klik hier voor alle SNES reviews. Of bekijk alle games in het genre Platformer.
Het was toentertijd wellicht een kwestie van tijd voor een spel met de kerstman in de hoofdrol. Toch is het opvallend dat je in deze koude dagen van het jaar maar weinig kerstgerelateerde games in de schappen ziet liggen. Laat staan met de kerstman in de hoofdrol, maar de SNES staat niet voor niets bekend om zijn brede aanbod aan games. Oké, er is dus een kerstgame op de SNES uitgekomen. Maar waar gaat het dan precies over?
Kerstman in de hoofdrol
Je bestuurt de kerstman (ja, hij bestaat echt) die in nood is gekomen. Ten eerste heeft de gevaarlijke sneeuwman alle elfjes weggejaagd, daarnaast heeft de “Timekeeper” de plannen van de kerstman gestolen (pakjes afleveren bij elke rokende schoorsteen, hoe moeilijk kan het zijn?). En dan moet het ergste nog komen, want de pakjes zijn gestolen en voorzien van een kwaadaardige betovering. Kortom, de kerstman moet er zelf op uit om dit alles ongedaan te maken. Het is dus de bedoeling zoveel mogelijk pakjes te vinden en de elfen en cadeautjes te bevrijden. Maar val ik in herhaling als ik zeg dat platformers het niet moeten hebben van hun verhaallijn?
Als je de game zo op het eerste oog grafisch bekijkt, ziet het er allemaal redelijk verzorgd uit. De kerstman zelf ziet er gewoon goed uit (qua sprite) en als je een kopje warme chocolademelk opraapt, wordt zelfs de duistere kant in de kerstman zichtbaar. De goede man verandert dan in een soort duivel in kerstpak. Ook dit ziet er allemaal redelijk uit. Maar er zijn toch echt wat minpunten te ontwaren.
Want wat is het probleem met deze game? Het ziet er op het oog wel redelijk uit, maar er zitten toch wel enkele haken en ogen aan dit spel. Zo hebben de grote figuren uit dit spel (bijna elk figuur) weinig detail en dat geeft toch aan dat de makers weinig energie in de sprites hebben gestoken. Zeker als je dan vijanden hebt zonder enige animatie. Dus het lijken dode voorwerpen totdat ze ineens tot leven komen om je het leven zuur te maken. Het wekt niet alleen irritatie op, maar het is grafisch gewoon een blunder.
Daarnaast worden veel achtergronden en thema’s in de game hergebruikt. Ik zal een voorbeeld geven: Je hebt levels waar je als kerstman met je arrenslee pakjes moet bezorgen. Nou, de ene keer is dat in Londen, de andere keer in Rusland. Echter, de makers gebruiken bijna dezelfde grafische componenten, maar nu met de zo karakteristieke kremlintoren ertussen. Rijdt de kerstman dan ineens rond in Rusland? Op het oog wel, maar op deze manier maakt Sunsoft het zichzelf wel erg makkelijk.
Nog erger zijn de bijna twee identieke levels met iets andere vijanden die ik ben tegengekomen. Het erge van dit alles is nog het feit de levels maar 20 seconden lang (/kort) zijn. Verder is het lastig om te zien hoe een bepaald grafisch stuk onderdeel uitmaakt van het level. Zo lijkt een buis op de voorgrond te staan (en ga je ervan uit dat je hier tegen op kunt lopen), maar blijkt dit niet zo te zijn. De vormgeving is dus vrij onduidelijk. Op het oog ziet het er dus leuk uit, maar dit gaat wel gepaard met enkele forse minpunten.
Muziek
Het is kerstmis nietwaar? Dus wat verwacht je van een kerstgame? Lekkere foute liedjes, we kennen ze allemaal wel. Liedjes over het rendier met de rode neus, ‘Driving home for Christmas’ en noem ze allemaal maar op. Maar helaas, ze zitten er allemaal niet in. Desnoods Flappie van Youp van ‘t Hek, maar ook dit nummer zit er niet in. Nee, we moeten ons vermaken met melodietjes die maar weinig weg hebben van kerst. Er zijn wel wat fluitmelodietjes die aan kerst doen denken, maar het zijn toch veel instrumentale deuntjes.
Zit er dan helemaal niets in? Jawel, in level 23 (van de totaal 25 levels) is af en toe het befaamde Jingle Bells te horen. Voor de rest kan het er allemaal net mee door. Het is niet onaardig, maar echt leuk om naar te luisteren is het ook weer niet. Het is dus vooral een gemiste kans. En als je dan besluit om overwegend geen kerstliedjes te gebruiken, doe het dan goed.
Gameplay
Dit spel bestaat dus uit het eerdergenoemde aantal van 25 levels. Er zijn drie soorten levels: De normale platformlevels, levels waar je in de arrenslee pakjes rondbrengt en de zogenaamde eindbaaslevels. Maar hoe steken deze gebieden nou in elkaar?
Helaas slecht, want het leveldesign is gerust een groot foutenfestijn te noemen. De kracht van platformers zijn de leuk vormgegeven levels. Thema’s waar je gelijk alles kunt onderscheiden; Hier mag je wel en niet staan, dit moet zus en zo voorstellen. Al in de tijd van de NES had men hier totaal geen problemen mee, maar de kerstman had blijkbaar geen tijd om ook zijn bloedeigen game in een goed jasje te steken. Waarschijnlijk had hij het te druk met zijn coca-cola productiecampagne.
Als je bijvoorbeeld denkt aan de simpele vormgeving van een platform. In deze game lijkt het een platform, maar het blijkt gewoon een ravijn te zijn. Daar ben je als speler lekker mee. Zeker als je merkt dat het een lokkertje was om je expres in het ravijn te laten vallen en zo een level uit te spelen. Sowieso weet het spel niet echt raad met het maken van platformen, want hoe irritant is het als je op een langzaam verdwijnend stukje wolk staat, maar je kunt niet zien waar je naar toe moet beneden.
Maar wat is er nog meer mis met de gameplay van het spel? Ik zou bijna willen zeggen: Heb je even? Want na het spelen van 2 a 3 levels had ik al door hoe de vork in de steel zat. Ten eerste zijn de levels veel te kort. Normaliter zo je zo’n stukje zien als een onderdeel van een groter geheel, maar in dit spel dus niet. Ik heb het tweede level even voor de gein even van begin tot eind heen en weer gelopen en dat was een kwestie van 20 seconden.
Daarnaast is het zo repetitief als het maar kan zijn. Dit heeft min of meer te maken met dezelfde dingen die je maar moet doen. Dus van platform naar platform springen. Opzich is dit zo erg niet, maar als je constant de zelfde vijanden tegenkomt, dan wel. Daarnaast zitten er soms gewoon twee identieke stukken in een level (die dus al zo kort zijn).
Ook de controls laten wat aan de wensen over, het stuurt allemaal niet echt soepel. En ja, dan nog die eindbazen. Bij de eerste twee bazen kon ik plaatsen vinden waardoor het bijna onmogelijk was dat ik geraakt werd (bij de tweede baas kon ik onmogelijk geraakt worden) en de eindbaas was nou ook niet bepaald episch te noemen. Binnen een halve minuut had ik deze “eindbaas” verslagen.
Is het dan allemaal kommer en kwel? Om eerlijk te zijn: Eigenlijk wel, maar voor de platformliefhebber (waar ik me voor het gemak even onder schaar) is er toch wel ‘iets’ aan. Het is gewoon het oude werk, maar het speelt gewoon matig. Er zitten teveel schoonheidsfouten in deze game die de gameplay onorigineel, repetitief en veel te makkelijk maken. Het is zeer waarschijnlijk dat dit een game voor kinderen is, maar die krijgen ook te maken met de talrijke fouten die deze game rijk is.
Conclusie
Er is geen andere conclusie mogelijk: De Amerikaanse kinderen zijn erg “stout”geweest in 1994. Want waar hebben we deze game anders aan verdiend? Ik zal alles nog even kort opsommen waaruit blijkt dat dit wanproduct zeker niet aangeschaft dient te worden. De graphics zijn op het oog mooi, maar gezien de vele slordigheden wekt het meer irritatie op. Het geluid is sowieso een gemiste kans, want een kerstgame zonder kerstnummers kan eigenlijk niet.
Daarbij kan de muziek die de makers er wel in hebben gedaan er maar net mee door. En ja, de gameplay… Zal ik daar maar niet te diep op ingaan? Anders zitten we hier met oud en nieuw nog. Het lijkt me duidelijk: Dit is geen game die je onder de boom wil vinden. Mijd deze game dus en vier je Kerst met goede games.
Eindscore SNES review Daze before Christmas
| Graphics 14/30 – Het ziet er op het oog uit, maar er zijn ook veel grafische minpunten. |
| Muziek 12/20 – Slechts een kerstnummer in de 25 levels. De rest wordt opgevuld met doorsnee fluittonen. |
| Gameplay 16/50 – Het geluid en graphics deden al niet veel goeds vermoeden. En dat wordt alleen maar bevestigd via de gameplay die vol fouten zit. |
| Overall 42/100 – Het cijfer spreekt voor zich. Deze game is alleen een aanschaf waard voor de echte kerstmanfans. Maar zeg nou eerlijk: Sinterklaas is toch veel stoerder? |
Klik hier voor alle SNES reviews. Of bekijk alle games in het genre Platformer.
Heb je deze game zelf gespeeld? Vragen? Of gewoon een opmerking over deze game of recensie? Laat hieronder dan een reactie achter!
